ZEERNEBOCH

ZEERNEBOCH

i. e. niger Deus, a Slavis olim cultus. Helmoldus, Chronic. Slavor. c. 53. Sub nomine Deorum, boni scilicet

atque mali, emnem prosperam fortunam a bono —— adversam a malo, dirigi profitentur. Ideo etiam malum Deum suâ linguâ Diabol, sive Zeerneboch, i. e. nigrum Deum appellant. Quorum hoc nomen a Slavis sit: at illud sine dubio est ex Diabolus, ut a Christ ianis hoc accperint vocabulum. Nisi forte illud Diabol ex glossemare in textum irrepsit. Sane non habet Albertus Crantzius, in wandalia sua, l. 3. c. 37. ubi Helmoldum ad verbum exscripsit, tacitô Auctore. Aliter Zeevuboch, apud Saxones antiquos Tybilenus, a quo hodieque notum in Germanico sermone Daemonis nomen. Vide Gerh. Ioh. Voss. de Orig. Idolol. l. 1. c. 38. ut et c. 5. Ubi de vetustissimorum apud gentes Theologorum, de duplici Principio, seu duobus Summis Diis opinione.